Spelen in de wereld van Autisme

Omschrijving

De toepasbaarheid van (psycho-)dramatherapie bij volwassen mensen met autisme.

Hij houdt de speelgoed tijger in zijn linker hand en de speelgoed koe in zijn rechter hand. Zijn handen gaan om de beurt op en neer alsof hij de twee dieren bedenkelijk weegt. Hij haalt adem en zegt: “Voor mijn diagnose was ik zoals die tijger. Vechtend om in de wereld overeind te blijven. Nu ik de diagnose heb, ben ik meer een koe. Nu mag ik het wat rustiger aandoen.”

Dit is een voorbeeld uit de echtparengroep ‘Samen Sterk’. Dit groepstherapeutisch aanbod is voor stellen waarvan één van de twee partners een vorm van autisme heeft. De stellen leren in de therapie de verschillen en overeenkomsten tussen hun manier van informatieverwerking te begrijpen en de verschillen te hanteren in de communicatie. (Polman e.a. 2006) Bij deze echtparengroep wordt gebruik gemaakt van (psycho-) dramatherapie. Mensen die van de therapie weten, denken bij (psycho-)dramatherapie vaak aan: spelen, interactie, expressie, gevoel. Bij deze eerste associatie lijken deze kernwoorden niet te passen bij beperkingen van mensen met een autismespectrumstoornis. Het zijn juist begrippen waar mensen met autisme mee worstelen in het dagelijks leven. Veel professionals zijn van mening dat deze therapievorm niet passend is voor deze doelgroep. Echter, een overtuigende meerderheid van de deelnemers met autisme geven aan dat zij (psycho-)dramatherapie juist als heel geschikt ervaren. Deze bijdrage laat zien op welke manier deze therapie aansluiting vindt bij volwassen mensen met autisme.